/
Postępowanie spadkowe: krok po kroku

Postępowanie spadkowe: krok po kroku

Czas czytania: 13 minut

Czas czytania: 13 minut

Spis treści:

Postępowanie spadkowe

Dla wielu osób postępowanie spadkowe to trudny temat pełen formalności. W praktyce jest to jednak uporządkowana procedura, która krok po kroku pozwala uregulować sprawy majątkowe po zmarłym i potwierdzić prawa spadkobierców do odziedziczonego majątku. Ten artykuł wyjaśnia, jak przebiega proces spadkowy od złożenia dokumentów aż do uzyskania formalnego potwierdzenia nabycia spadku.

Czym jest postępowanie spadkowe?

Najprościej mówiąc, jest to formalna procedura prawna mająca na celu uregulowanie sytuacji majątkowej po śmierci danej osoby (spadkodawcy). Z chwilą śmierci następuje tzw. otwarcie spadku, a spadek (czyli ogół praw i obowiązków zmarłego, które podlegają dziedziczeniu) przechodzi z mocy prawa na spadkobierców. Spadkobiercami mogą być osoby wskazane w testamencie albo – jeśli testamentu brak – następuje dziedziczenie ustawowe zgodnie z zasadami Kodeksu cywilnego1. Postępowanie spadkowe to natomiast sposób na oficjalne potwierdzenie, kto tymi spadkobiercami jest i jakie części spadku im przysługują.

 

W polskim prawie dostępne są dwa tryby postępowania spadkowego: sądowy oraz notarialny. Niezależnie od wybranej drogi, celem jest uzyskanie dokumentu potwierdzającego nabycie praw do spadku przez określone osoby. Takim dokumentem może być postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku albo sporządzony przez notariusza akt poświadczenia dziedziczenia. Co ważne, oba dokumenty mają taką samą moc prawną. Sąd Najwyższy w orzecznictwie podkreśla, że stwierdzenie nabycia spadku ma charakter deklaratoryjny – potwierdza jedynie stan prawny, który nastąpił z chwilą śmierci spadkodawcy (zgodnie z art. 1025 Kodeksu cywilnego). Innymi słowy, orzeczenie sądu lub akt notarialny nie „przenosi” własności, lecz oficjalnie potwierdza, komu spadek przysługuje.

 

W dalszej części poradnika przedstawimy postępowanie spadkowe krok po kroku, omawiając najważniejsze etapy i odpowiadając na najczęstsze pytania związane z tą procedurą.

Czy postępowanie spadkowe jest obowiązkowe?

Po śmierci bliskiej osoby formalności spadkowe nie uruchamiają się automatycznie – ktoś z grona spadkobierców musi zainicjować procedurę. Pojawia się zatem pytanie: postępowanie spadkowe czy jest obowiązkowe? Odpowiedź nie jest jednoznaczna. Z prawnego punktu widzenia przeprowadzenie postępowania spadkowego nie zawsze jest bezwzględnie wymagane. Można teoretycznie pozostać przy tym, że zgodnie z ustawą czy testamentem spadkobiercy nabyli spadek z chwilą śmierci spadkodawcy i nie podejmować żadnych działań formalnych.


W praktyce jednak prędzej czy później postępowanie spadkowe okazuje się niezbędne, jeśli chcemy w pełni rozporządzać odziedziczonym majątkiem. Dopóki nie uzyskamy urzędowego potwierdzenia praw do spadku, nie będziemy mogli np. sprzedać odziedziczonej nieruchomości, wypłacić środków z konta bankowego zmarłego czy przeprowadzić działu spadku (podziału majątku między kilku spadkobierców). Orzecznictwo sądowe podkreśla, że dopiero uzyskanie prawomocnego postanowienia lub aktu poświadczenia dziedziczenia pozwala spadkobiercom wylegitymować się wobec osób trzecich swoim prawem do spadku. Innymi słowy, aby móc skutecznie i legalnie korzystać z odziedziczonych praw (lub nimi rozporządzać), trzeba wcześniej dopełnić formalności spadkowych.


Warto również pamiętać, że choć nie istnieje formalny termin, w którym postępowanie musi zostać wszczęte, zwlekanie latami może skomplikować sytuację. Na przykład, gdy jeden ze spadkobierców umrze przed dopełnieniem formalności, konieczne będzie dodatkowe postępowanie dotyczące jego udziału w spadku. Dlatego mimo braku prawnego obowiązku, lepiej nie odkładać uporządkowania spraw spadkowych.

Potrzebujesz wsparcia we własnej sprawie?

Umów się na spotkanie

Pozostaw swój numer telefonu. Oddzwonimy w celu ustalenia dogodnego terminu

Rodzaje postępowania spadkowego

Biorąc pod uwagę drogę formalną, wyróżnia się dwa tryby potwierdzenia nabycia spadku: notarialny oraz sądowy. Oba prowadzą do uzyskania prawomocnego poświadczenia praw do spadku, lecz różnią się przebiegiem i wymaganiami. Wybór trybu zależy od okoliczności sprawy oraz zgodnej woli spadkobierców. Poniżej przedstawiamy najważniejsze cechy obu rozwiązań.

Postępowanie notarialne

Procedura notarialna jest często najszybszą drogą do uzyskania potwierdzenia nabycia spadku, o ile między spadkobiercami panuje zgoda co do kręgu osób uprawnionych i wysokości ich udziałów. Notariusz może sporządzić akt poświadczenia dziedziczenia, który ma taką samą moc prawną jak orzeczenie sądu, ale warunkiem jest spełnienie kilku przesłanek. Wszyscy potencjalni spadkobiercy (zarówno z ustawy, jak i powołani w testamencie) co do zasady muszą stawić się osobiście u notariusza. Między obecnymi nie może być sporu co do ważności testamentu czy składu spadkobierców. Jeśli ktoś kwestionuje swoje prawa lub treść testamentu, notariusz nie będzie mógł przeprowadzić sprawy – pozostaje wtedy droga sądowa.

 

Notarialne postępowanie spadkowe rozpoczyna się od sporządzenia przez notariusza protokołu dziedziczenia. W jego trakcie notariusz spisuje dane spadkobierców, podstawy ich praw (np. pokrewieństwo lub testament) i przyjmuje od nich oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Warto tu odpowiedzieć na często zadawane pytanie: postępowanie spadkowe u notariusza jakie dokumenty trzeba przygotować? Niezbędne będą przede wszystkim:

 

  • odpis aktu zgonu spadkodawcy,
  • dokument tożsamości każdego spadkobiercy (dowód osobisty lub paszport),
  • odpisy aktów stanu cywilnego potwierdzające relację spadkobierców ze zmarłym (np. akt urodzenia dziecka, akt małżeństwa małżonka),
  • oryginał testamentu (jeżeli spadkodawca pozostawił testament).

Jeśli zostanie przedstawiony testament, notariusz dokona jego otwarcia i ogłoszenia (jeżeli wcześniej nie zostało to zrobione) i upewni się co do formalnej ważności dokumentu.

 

Gdy protokół dziedziczenia zostanie spisany, a wszystkie osoby złożyły wymagane oświadczenia, notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. W dokumencie tym wymienieni są spadkobiercy oraz przysługujące im udziały w spadku. Akt jest następnie rejestrowany w elektronicznym Rejestrze Aktów Poświadczenia Dziedziczenia, co nadaje mu skuteczność prawną równą sądowemu postanowieniu. Każdy ze spadkobierców otrzymuje wypis aktu, który stanowi dowód ich praw do spadku. Cała wizyta u notariusza – o ile wszyscy są dobrze przygotowani – może zamknąć się w jednej sesji trwającej od kilkudziesięciu minut do kilku godzin.

 

Zaletą postępowania u notariusza jest szybkość i wygoda – brak rozpraw sądowych i oczekiwania na wyznaczenie terminu. Wadą mogą być koszty nieco wyższe niż w sądzie oraz konieczność pełnej zgodności wszystkich zainteresowanych. Warto dodać, że jeśli w toku czynności u notariusza wyjdą na jaw okoliczności uniemożliwiające zgodne załatwienie sprawy (np. pojawi się nieobecny wcześniej spadkobierca lub spór o testament), notariusz przerwie czynności. W takim przypadku pozostaje skierowanie sprawy do sądu.

Postępowanie sądowe

Jeżeli z różnych powodów nie jest możliwe przeprowadzenie sprawy u notariusza (np. brak zgody między spadkobiercami, wątpliwości co do testamentu, nieznane miejsce pobytu któregoś z dziedziczących), konieczne staje się sądowe postępowanie spadkowe. Sprawy o stwierdzenie nabycia spadku rozpoznaje sąd rejonowy właściwy dla ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego. Postępowanie toczy się w trybie nieprocesowym (czyli bez klasycznego powoda i pozwanego). Inicjuje je złożenie do sądu wniosku o stwierdzenie nabycia spadku przez któregokolwiek ze spadkobierców (lub inną osobę mającą w tym interes, np. wierzyciela spadkobiercy).

 

We wniosku należy wskazać wszystkich znanych spadkobierców, podstawę ich dziedziczenia (ustawa czy testament) oraz dołączyć dokumenty: akt zgonu spadkodawcy, akty stanu cywilnego spadkobierców potwierdzające pokrewieństwo (gdy dziedziczenie jest ustawowe) oraz oryginał testamentu (jeśli istnieje). Wniosek podlega stałej opłacie sądowej (100 zł).

 

Po wpłynięciu wniosku sąd wyznacza termin posiedzenia (rozprawy), na które zazwyczaj wzywa wskazanych we wniosku spadkobierców. Czas oczekiwania na posiedzenie zależy od obłożenia sądu – może wynosić od kilku tygodni do kilku miesięcy. Na rozprawie sąd ustala stan faktyczny: kto zmarł, kiedy, czy pozostawił testament, kto należy do grona jego spadkobierców. Jeśli testament jest przedłożony, sąd dokonuje jego otwarcia i ogłoszenia, po czym bada jego ważność formalną. Może też przesłuchać świadków – np. w celu wykluczenia istnienia innych testamentów lub potwierdzenia, że wskazani uczestnicy to wszyscy spadkobiercy. Często jednak, gdy wszystko jest jasne, dowody ograniczają się do dokumentów i zapewnień złożonych przez uczestników o braku innych testamentów i spadkobierców.

 

Jeżeli wszyscy uczestnicy są zgodni co do przebiegu dziedziczenia, sąd zwykle na pierwszym posiedzeniu wydaje postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku. W postanowieniu tym wskazane są osoby uznane za spadkobierców oraz dokładne udziały (ułamki) spadku przypadające każdej z nich. Taki dokument stanowi formalne potwierdzenie praw do spadku. Gdy obecni na rozprawie spadkobiercy zgadzają się z treścią orzeczenia, mogą zrzec się prawa do apelacji, co skutkuje uprawomocnieniem postanowienia już na rozprawie. W przeciwnym razie postanowienie stanie się prawomocne po upływie terminu na złożenie apelacji (zwykle tydzień od ogłoszenia orzeczenia).

 

Postępowanie sądowe może się przedłużyć, jeśli pojawią się komplikacje. Przykładowo, gdy nie wszyscy potencjalni spadkobiercy są znani lub obecni, sąd może zarządzić ogłoszenie publiczne, aby umożliwić zgłoszenie się ewentualnym nieznanym spadkobiercom. Jeśli między spadkobiercami istnieje konflikt (np. co do ważności testamentu lub wysokości udziałów), sprawa może wymagać kolejnych rozpraw i dowodów, a w skrajnych wypadkach sąd zawiesi postępowanie spadkowe do czasu rozstrzygnięcia sporu w odrębnym procesie. Na ogół jednak, gdy brak sporów, sądowe potwierdzenie nabycia spadku jest stosunkowo prostą formalnością – choć wolniejszą niż wizyta u notariusza.

Ile trwa postępowanie spadkowe?

Czas trwania postępowania spadkowego zależy od wybranego trybu i okoliczności konkretnej sprawy. Najszybsza opcja to skorzystanie z usług notariusza – jeśli wszyscy spadkobiercy są znani, zgodni i dysponują wymaganymi dokumentami, formalności u notariusza można załatwić nawet w ciągu jednego dnia. Zazwyczaj sprowadza się to do umówienia wizyty (czas oczekiwania zależy od dostępności notariusza) oraz przeprowadzenia jednego spotkania, podczas którego następuje sporządzenie protokołu dziedziczenia i aktu poświadczenia dziedziczenia.

 

W przypadku drogi sądowej trzeba liczyć się z dłuższym terminem. Postępowanie spadkowe w sądzie obejmuje wyznaczenie rozprawy oraz czas na uprawomocnienie orzeczenia. W prostych, zgodnych sprawach sąd może wydać postanowienie już na pierwszym posiedzeniu. Od złożenia wniosku do wyznaczenia rozprawy mija jednak często kilka miesięcy (np. 3–6 miesięcy). Jeśli postanowienie zostanie ogłoszone na rozprawie, a uczestnicy nie wniosą apelacji, to po upływie tygodnia orzeczenie się uprawomacnia (lub od razu, jeśli wszyscy obecni zrzekli się apelacji). Zatem łącznie cały proces w optymistycznym wariancie może zamknąć się w około 4–6 miesiącach od złożenia wniosku.

 

Sprawy bardziej skomplikowane mogą trwać dłużej. Gdy konieczne są kolejne rozprawy (np. z powodu sporu czy konieczności przesłuchania świadków) lub poszukiwania spadkobierców, postępowanie może przeciągnąć się na kilkanaście miesięcy, a w skrajnych przypadkach – nawet na kilka lat. Warto pamiętać, że dopóki sprawa spadkowa nie zostanie prawomocnie zakończona, majątek spadkowy jest formalnie współwłasnością wszystkich spadkobierców i trudno nim rozporządzać. Dlatego zwykle zależy nam, aby uzyskać potwierdzenie nabycia spadku możliwie szybko.

 

Podsumowując, na pytanie ile trwa postępowanie spadkowe nie ma jednej prostej odpowiedzi. Prosta sprawa załatwiona u notariusza to kwestia dni, typowe postępowanie sądowe – kilka miesięcy, a konfliktowy spór o spadek może ciągnąć się latami. Każdy przypadek jest inny, dlatego terminy mogą się znacząco różnić.

Masz sprawę, którą chcesz omówić?

Porozmawiajmy o Twojej sytuacji

Zgłoś chęć rozmowy. Zamów konsultację telefoniczną

Jak przeprowadzić postępowanie spadkowe?

Wiele osób staje przed dylematem, jak rozpocząć postępowanie spadkowe i jakie konkretne kroki należy podjąć. W praktyce proces ten nie jest tak skomplikowany, jak może się wydawać. Poniżej przedstawiamy, jak krok po kroku przeprowadzić procedurę spadkową. Zarówno wariant notarialny, jak i sądowy mają swoje etapy do wykonania. Jak zatem wygląda postępowanie spadkowe w sądzie krok po kroku (oraz analogiczne czynności u notariusza)? Oto najważniejsze kroki:

 

  1. Uzyskanie aktu zgonu spadkodawcy. Pierwszym krokiem jest zawsze formalne potwierdzenie śmierci spadkodawcy. Należy odebrać z urzędu stanu cywilnego odpis aktu zgonu. Jest to podstawowy dokument otwierający wszystkie dalsze działania spadkowe.
  2. Zebranie informacji o spadkobiercach i ewentualnych testamentach. Na tym etapie warto ustalić, kto wchodzi w krąg spadkobierców. Jeśli zmarły zostawił testament, trzeba go odszukać. Jeśli nie ma testamentu, należy sporządzić listę osób uprawnionych z mocy ustawy (małżonek, dzieci, dalsi krewni zgodnie z kolejnością dziedziczenia). Dobrze jest też skompletować dokumenty potwierdzające pokrewieństwo spadkobierców ze zmarłym, gdyż będą potrzebne w postępowaniu.
  3. Decyzja o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Każdy ze spadkobierców powinien podjąć decyzję, czy spadek przyjmuje, czy też woli go odrzucić (np. z powodu długów wchodzących w skład masy spadkowej). Na złożenie oświadczenia o odrzuceniu lub przyjęciu spadku jest 6 miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swojego powołania. Brak złożenia oświadczenia w tym terminie oznacza przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza (czyli z ograniczoną odpowiedzialnością za długi – art. 1015 k.c.). Takie oświadczenie można złożyć przed sądem lub u notariusza. Jeśli wszyscy spadkobiercy przyjmują spadek, postępowanie spadkowe toczy się dalej. Gdy ktoś odrzuca spadek, traktowany jest tak, jakby nie dożył otwarcia spadku – do dziedziczenia wchodzą w jego miejsce jego zstępni.
  4. Wybór trybu postępowania – notariusz czy sąd. Mając skompletowane dokumenty i wiedząc, kto będzie brał udział w dziedziczeniu, należy zdecydować, czy załatwić sprawę u notariusza, czy w sądzie. Jeśli wszyscy spadkobiercy są znani, zgodni, obecni i gotowi współdziałać – notariusz będzie najszybszym rozwiązaniem. Jeżeli jednak istnieją jakiekolwiek komplikacje (np. brak porozumienia, wątpliwości co do testamentu, brak możliwości osobistego stawiennictwa któregoś ze spadkobierców), lepiej wybrać postępowanie sądowe. W tej decyzji może pomóc konsultacja prawna, zwłaszcza gdy sytuacja nie jest jednoznaczna.
  5. Złożenie wniosku do sądu lub wizyta u notariusza. W zależności od wyboru trybu, podejmujemy odpowiednią czynność inicjującą postępowanie spadkowe. Dla postępowania sądowego będzie to sporządzenie i złożenie wniosku o stwierdzenie nabycia spadku we właściwym sądzie rejonowym. Do wniosku należy dołączyć wymienione wcześniej dokumenty oraz wnieść opłatę sądową. W przypadku wyboru notariusza – konieczne jest umówienie wszystkich spadkobierców na jedną wizytę. Notariusz w trakcie takiego spotkania sporządzi protokół dziedziczenia i akt poświadczenia dziedziczenia, po uprzednim zebraniu od uczestników wymaganych oświadczeń. Ważne jest wcześniejsze przygotowanie wszystkich dokumentów, by uniknąć dodatkowych wizyt.
  6. Uzyskanie potwierdzenia praw do spadku. Finalnym etapem jest otrzymanie dokumentu, który potwierdza nasze prawa do spadku. W przypadku procedury notarialnej następuje to od razu – notariusz po zakończeniu czynności wręcza uczestnikom wypisy aktu poświadczenia dziedziczenia. W postępowaniu sądowym trzeba poczekać na uprawomocnienie się postanowienia. Po uprawomocnieniu (sąd może przesłać odpis postanowienia z klauzulą prawomocności pocztą albo należy odebrać go w sądzie) dysponujemy już oficjalnym potwierdzeniem, kto i w jakiej części otrzymał spadek.
  7. Dalsze czynności po zakończeniu postępowania. Uzyskanie prawomocnego potwierdzenia nabycia spadku otwiera drogę do zajęcia się pozostałymi sprawami po zmarłym. Na tym etapie należy m.in.: zgłosić nabycie spadku do urzędu skarbowego (druk SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy dla najbliższej rodziny zwolnionej z podatku lub zeznanie SD-3, gdy podatek od spadków jest należny), dokonać działu spadku (czyli podziału konkretnych składników majątku między spadkobierców, o ile jest ich kilku – może to nastąpić zgodnie między sobą lub w odrębnym postępowaniu sądowym), a także ujawnić swoje prawa w odpowiednich rejestrach (np. wpisać nowych właścicieli do księgi wieczystej odziedziczonej nieruchomości). Jeżeli w skład spadku wchodzą długi, spadkobiercy powinni rozważyć sporządzenie spisu lub wykazu inwentarza, aby ustalić stan finansowy masy spadkowej. Na tym etapie można również zająć się kwestiami takimi jak zachowek dla pominiętych bliskich (jeżeli się należy) – pamiętając, że roszczenia o zachowek dochodzi się od spadkobierców w odrębnym postępowaniu cywilnym, już po zakończeniu zasadniczego postępowania spadkowego.

Postępowanie spadkowe: koszty

Wiele osób obawia się kosztów związanych z załatwianiem spraw spadkowych. Jak jednak wyglądają rzeczywiście wydatki, które generuje postępowanie spadkowe? Dobra wiadomość jest taka, że postępowanie spadkowe koszty generuje stosunkowo niewielkie, zwłaszcza w porównaniu z typową wartością dziedziczonego majątku.

 

  • Koszty sądowe: Opłata sądowa od wniosku o stwierdzenie nabycia spadku wynosi 100 zł (stała kwota, niezależna od wartości spadku czy liczby spadkobierców). Dodatkowo, w razie konieczności przyjmowania przez sąd oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, sąd pobiera opłatę 100 zł od każdego takiego oświadczenia. Ponadto za wpis do rejestru spadkowego pobierana jest opłata 5 zł. Typowa, nieskomplikowana sprawa spadkowa w sądzie to więc wydatek rzędu 105 zł, ewentualnie powiększony o opłaty za oświadczenia (np. 205 zł przy dwóch spadkobiercach składających oświadczenia). Jeżeli spadkobiercy korzystają z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, do kosztów należy doliczyć wynagrodzenie pełnomocnika (ustalane indywidualnie) oraz opłatę skarbową 17 zł od pełnomocnictwa.
  • Koszty notarialne: Za przeprowadzenie sprawy u notariusza trzeba zapłacić taksę notarialną, której maksymalne stawki określa rozporządzenie. Notariusz pobiera 100 zł za sporządzenie protokołu dziedziczenia, 50 zł za akt poświadczenia dziedziczenia oraz po 50 zł za przyjęcie każdego oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. W praktyce łączny koszt standardowej sprawy wyniesie ok. 200–300 zł netto. Do taksy notarialnej należy doliczyć 23% VAT, co zwiększy kwotę o kilkadziesiąt złotych. Notariusz pobiera również 5 zł za zarejestrowanie aktu w rejestrze spadkowym. Ostateczna wysokość rachunku w kancelarii zależy więc od liczby spadkobierców (czyli liczby składanych oświadczeń) oraz ewentualnych dodatkowych czynności (np. odpłatne poszukiwanie testamentu w Notarialnym Rejestrze Testamentów może kosztować ok. 200 zł netto, choć nie jest obowiązkowe).
  • Inne możliwe wydatki: Niezależnie od wybranej drogi, po uzyskaniu potwierdzenia nabycia spadku mogą pojawić się kolejne koszty. Na przykład, jeśli w skład spadku wchodzi nieruchomość, trzeba będzie zaktualizować wpis w księdze wieczystej – wiąże się to z opłatą sądową 150 zł. Jeżeli spadkobiercy dokonują działu spadku u notariusza, koszty taksy zależą od wartości majątku (np. do 60 000 zł wartości majątku – maksymalnie 600 zł netto; dla wyższych wartości odpowiednio więcej). Przy dziale spadku w sądzie opłata wynosi 500 zł (albo 300 zł, gdy spadkobiercy przedstawią zgodny plan podziału). Te wydatki nie są częścią samego potwierdzania nabycia spadku, lecz następują już po jego zakończeniu.

Podsumowując, ścieżka sądowa jest tańsza (sto kilkadziesiąt złotych), zaś notarialna wygodniejsza, lecz droższa (kilkaset złotych). Ogólnie rzecz biorąc, koszty postępowania spadkowego nie powinny zniechęcać do uregulowania spraw po bliskim. Zaniedbanie przeprowadzenia postępowania spadkowego może w przyszłości wygenerować znacznie większe koszty i problemy.

Podsumowanie

Postępowanie spadkowe to kluczowy etap uporządkowania spraw po zmarłym. Choć z początku wydaje się skomplikowane, jak pokazaliśmy powyżej – można przeprowadzić je sprawnie, zwłaszcza dysponując odpowiednią wiedzą lub pomocą specjalisty. W efekcie uzyskujemy formalne potwierdzenie praw do majątku zmarłego, co umożliwia dalsze czynności, takie jak podział majątku czy rozliczenia między spadkobiercami.

 

Należy pamiętać, że samo stwierdzenie nabycia spadku nie rozwiązuje wszystkich kwestii związanych z dziedziczeniem. Po zakończeniu postępowania spadkobiercy muszą jeszcze ewentualnie dokonać działu spadku oraz mogą pojawić się roszczenia o zachowek ze strony pominiętych krewnych. Niemniej jednak posiadanie aktu poświadczenia dziedziczenia lub prawomocnego postanowienia sądu jest punktem wyjścia do wszelkich dalszych działań.

 

Jeżeli czujemy się niepewnie wobec zawiłości procedur lub nasza sprawa ma nietypowy charakter (np. skomplikowany spadek, konflikt między spadkobiercami, duża liczba aktywów do rozliczenia), warto rozważyć zasięgnięcie pomocy prawnej. W internecie wiele osób szuka informacji, wpisując frazy typu „sprawa spadkowa prawnik”, co świadczy o tym, że zapotrzebowanie na wsparcie eksperta jest duże. Doświadczony adwokat  zajmujący się prawem spadkowym może przeprowadzić nas przez wszystkie etapy postępowania spadkowego od początku do końca, pomagając skompletować dokumenty, dotrzymać terminów i reprezentować nasze interesy w sądzie lub przed notariuszem. Dzięki takiej pomocy zyskujemy pewność, że formalności zostaną dopełnione prawidłowo, a nasze prawa jako spadkobierców będą należycie zabezpieczone.

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm.) 

Autor wpisu:

Picture of Mariusz Krzyżanowski<br><font color="#C39E3A"; size=4> adwokat</font><br><br>
Mariusz Krzyżanowski
adwokat

Niniejsza publikacja została opracowana z najwyższą starannością, jednak niektóre informacje przedstawiono w sposób skrócony. W związku z tym artykuł ma wyłącznie charakter poglądowy, a zawarte w nim treści nie mogą zastępować pełnej i szczegółowej analizy danego zagadnienia. Kancelaria Adwokacka Mariusz Krzyżanowski nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek straty wynikające z działań podjętych lub zaniechanych na podstawie niniejszej publikacji. W celu omówienia indywidualnej sprawy zapraszamy do kontaktu i podjęcia współpracy.

Formularz zamówienia kontaktu

Preferowane godziny kontaktu:

Zeskanuj kod QR telefonem, aby pobrać wizytówkę

Call Now Button